Co wzbudziło Twoje zainteresowanie studiami pielęgniarskimi?
Moja decyzja o wyborze kierunku życiowego i zawodu, w którym się zakochałem, była rezultatem mojego niepewnego podejścia, gdy stałem przed wyborem dalszej ścieżki edukacyjnej. Nie mając jasno sprecyzowanych aspiracji zawodowych, zacząłem przeglądać dostępne kierunki studiów, szukając czegoś, co mogłoby mnie zainteresować i dać poczucie spełnienia.
Wśród wielu możliwości moją uwagę przykuło pielęgniarstwo. Od początku wydało mi się to być wyborem nie tylko praktycznym, ale i głęboko ludzkim. Perspektywa pomagania ludziom w najtrudniejszych momentach ich życia, możliwość realnego wpływu na ich dobrostan i zdrowie, wydawała mi się być szczytnym i satysfakcjonującym celem. Co więcej, pielęgniarstwo oferowało coś, czego szukałem: różnorodność ścieżek zawodowych i rozwoju, stabilność zatrudnienia oraz społeczne uznanie za trud włożony w opiekę nad pacjentami.
Decyzja o wyborze pielęgniarstwa okazała się być jedną z najlepszych, jakie podjąłem w życiu. Od kiedy, ponad 6 lat temu, podjąłem się nauki w tym kierunku, pielęgniarstwo stało się nie tylko moją profesją, ale pasją. Ta decyzja pozwoliła mi rozwijać się zarówno zawodowo, jak i osobiście, ucząc empatii, cierpliwości i umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach.
Teraz, patrząc wstecz, z całego serca „dziękuję sobie sprzed 6 lat” za odwagę i intuicję, które skierowały mnie na tę niezwykłą życiową ścieżkę. Pielęgniarstwo nie tylko dało mi stabilne podstawy zawodowe, ale też nauczyło mnie, jak wiele można osiągnąć dzięki zaangażowaniu i nieustannemu dążeniu do bycia lepszym w tym, co się robi.
Co w pielęgniarstwie ciągle Cię intryguje lub sprawia, że ciągle się uczysz i jesteś „na palcach”?
To, co w pielęgniarstwie nieustannie mnie intryguje i zachęca do ciągłej nauki, to jego dynamiczny charakter oraz nieprzewidywalność. Każdy dzień pracy przynosi nowe wyzwania, różnorodne przypadki kliniczne i unikalne historie pacjentów, które wymagają nie tylko zastosowania wiedzy medycznej, ale również umiejętności adaptacyjnych i szybkiego podejmowania decyzji. Pielęgniarstwo to nie tylko opieka nad ciałem, ale także wsparcie psychiczne pacjentów i ich rodzin, co sprawia, że każda interakcja jest inna i wymaga indywidualnego podejścia.
Wreszcie, to, co nieustannie trzyma mnie "na palcach", to poczucie, że moja praca ma realny wpływ na życie i zdrowie ludzi. Możliwość niesienia pomocy, łagodzenia bólu i wspierania pacjentów oraz ich rodzin w trudnych chwilach nadaje mojej pracy głęboki sens i motywuje do dalszego rozwoju i doskonalenia umiejętności.
Opowiedz nam o swojej specjalizacji. Czy masz nadzieję na specjalizację? Jaką specjalizację obecnie realizujesz na uniwersytecie i jak planujesz wykorzystać swoje wykształcenie?
Obecnie podjąłem kształcenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki. Jest to specjalizacja, dająca szerokie możliwości do rozwijania umiejętności i pogłębiania wiedzy na temat zaawansowanych metod leczenia i opieki nad pacjentami w stanie krytycznym.
Co więcej, specjalizacja ta pozwala na zrozumienie specyfiki opieki nad osobami starszymi w kontekście intensywnej terapii. Praca z każdym pacjentem - w tym pacjentem starszym - wymaga indywidualnego podejścia i dostosowania standardowych procedur, aby zapewnić odpowiednią opiekę.
Czy w pielęgniarstwie w Twoim kraju jest coś unikatowego, co możesz się podzielić?
Czynnikiem wyróżniającym polskie pielęgniarstwo na tle krajów europejskich jest jego niezwykle szybki rozwój. Polska jest jednym z krajów, w którym system edukacji pielęgniarek i pielęgniarzy przeszedł znaczącą transformację, kładąc duży nacisk na wykształcenie akademickie. Jeszcze kilkanaście lat temu zdobycie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki nie było związane z kształceniem akademickim. Obecnie jest to praktycznie jedyna droga kształcenie pielęgniarek.
Pielęgniarki w Polsce w ostatnich latach nabyły uprawnienia do samodzielnego wykonywania wielu procedur medycznych, wypisywania recept oraz samodzielnej ordynacji leków w określonych sytuacjach, co jest wynikiem długotrwałych starań o rozszerzenie zakresu kompetencji zawodowych.
Gdzie widzisz siebie jako lidera pielęgniarek/pielęgniarzy za 10 lat?
Za 10 lat widzę siebie jako lidera pielęgniarstwa, który aktywnie wykorzystuje automatyzację, najnowsze technologie oraz sztuczną inteligencję w celu usprawnienia opieki nad pacjentami i zwiększenia efektywności pracy. Moim celem jest nie tylko wdrażanie innowacyjnych rozwiązań, ale również inspirowanie i edukowanie innych pielęgniarek i pielęgniarzy do korzystania z nich w codziennej praktyce.
Chcę być częścią zmian, które sprawią, że opieka zdrowotna stanie się bardziej dostępna, personalizowana i skuteczna dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii.
Jakie są Twoje rady dla studentów pielęgniarstwa, którzy właśnie rozpoczynają studia / dla pielęgniarek i pielęgniarzy, którzy właśnie wkraczają w branżę?
Dla studentów pielęgniarstwa oraz dla pielęgniarek i pielęgniarzy, którzy właśnie wkraczają w świat zawodowy, mam kilka rad, które mogą pomóc im w rozpoczęciu ich kariery:
Bądź otwarty na naukę: Świat medycyny i opieki zdrowotnej szybko się zmienia, więc ważne jest, abyś był otwarty na ciągłe uczenie się nowych umiejętności.
Rozwijaj zarówno kompetencje miękkie jak i twarde: Umiejętności takie jak komunikacja, empatia, zarządzanie stresem i praca zespołowa są równie ważne jak wiedza medyczna.
Szukaj mentorów: Współpraca z doświadczonymi pielęgniarkami i pielęgniarzami w zgranym zespole może znacznie przyspieszyć Twój rozwój zawodowy.
Zaangażuj się w życie zawodowe: Dołącz do organizacji zawodowych, uczestnicz w konferencjach, warsztatach i kursach. Porównuj pracę i organizację swojego oddziału z innymi.
Zachowaj równowagę między pracą a życiem prywatnym: Pielęgniarstwo to wymagający zawód, który może być źródłem stresu. Miej czas na odpoczynek
Jak dowiedziałeś/dowiedziałaś się o QSNA i co skłoniło Cię do aplikacji?
O istnieniu konkursu dowiedziałem się poprzez spotkanie w trakcie studiów z laureatką poprzedniej edycji QSNA - Pauliną Pergoł-Metko. Po kilku latach konkurs ponownie wpadł mi w oczy w Internecie, gdzie zgłębiłem szeroko jego tematykę.
Stwierdziłem że mój pomysł, idealnie wpisuje się w tematykę konkursu, który jest znany z promowania innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie opieki nad osobami starszymi oraz cierpiącymi na demencję. Do aplikacji skłoniła mnie możliwość podzielenia się moim pomysłem na szerszą skalę i przekonanie szerokiego grona odbiorców do tego, że może on wpłynąć na poprawę edukacji i jakości życia pacjentów z demencją.
Jak Twoim zdaniem możemy zachęcić więcej pielęgniarek do pracy z opieką nad osobami z demencją?
Aby zachęcić więcej pielęgniarek do pracy w opiece nad pacjentami z demencją, ważne jest, aby podkreślać tę specjalność jako obszar z dużym potencjałem dla rozwoju osobistego. Można to osiągnąć poprzez:
Organizowanie warsztatów i szkoleń skupiających się na umiejętnościach i wiedzy potrzebnej w opiece nad pacjentami z demencją.
Prezentowanie sukcesów i pozytywnych aspektów pracy z osobami cierpiącymi na demencję, na przykład poprzez opis przypadków lub spotkania z ekspertami w tej dziedzinie.
Zapewnienie wsparcia i mentorstwa dla pielęgniarek zainteresowanych specjalizacją w opiece nad osobami z demencją, w tym możliwości rozwoju kariery i awansu.
Podkreślanie znaczenia roli, jaką pielęgniarki odgrywają w poprawie jakości życia osób z demencją oraz ich wpływu na doświadczenia pacjentów i ich rodzin.
Podnoszenie świadomości na temat wyzwań i uznania płynącego z pracy z pacjentami demencyjnymi może zmotywować więcej pielęgniarek do wyboru tej specjalności, co w konsekwencji przyczyni się do poprawy opieki nad tą grupą pacjentów.
Podsumuj swoją zwycięską ideę w jednym zdaniu i daj nam znać, dlaczego uważasz, że jest to ważne, aby podzielić się nią z międzynarodową społecznością pielęgniarską?
Moja zwycięska idea polega na wykorzystaniu sztucznej inteligencji w medycznych fantomach, aby umożliwić personelowi medycznemu trenowanie interakcji z pacjentami, szczególnie z osobami starszymi cierpiącymi na demencję.
Czy zamierzasz dalej rozwijać swoją zwycięską ideę, czyli wprowadzić ją na rynek lub rozwijać?
Absolutnie, tak. Od momentu prezentacji mojego pomysłu przed komisją konkursową Queen Silvia Nursing Award, mój pomysł znacząco ewoluował i jestem zdecydowany na jego dalszy rozwój. Obecnie, mój edukacyjny fantom nie tylko umożliwia komunikację słowną, ale również, w fazie testowej, potrafi obserwować swoje otoczenie i odnosić się do niego w swoich wypowiedziach. Często bodźce wzrokowe "przywołują u niego wspomnienia z dawnych lat”, co jest kluczową kwestią u pacjentów z demencją, którzy najlepiej pamiętają przeszłość. Pielęgniarki i studenci mogą wykorzystywać i te elementy w rozmowach, co znacząco podnosi jakość symulacji.
Uważam, że duże zainteresowanie, jakie projekt wzbudził wśród mojego środowiska, mediów i ekspertów z dziedziny pielęgniarstwa, świadczy o jego potencjale do szerszego wdrożenia.